Çocuk terbiyesi sadece sözlerle değil, davranışlarla da şekillenir. Peygamber Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, çocuklara karşı sergilenen tutumların ne denli hassas olduğunu bizlere açıkça göstermiştir. Abdullah bin Âmir -radıyallâhu anh-'ın anlattığına göre, bir gün annesi onu çağırmış ve "Gel, sana bir şey vereceğim" demişti. O sırada evlerinde bulunan Allah Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, annenin ne vermeyi düşündüğünü sorduğunda, o da "Bir hurma vermek istedim" diye cevap verdi. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz, “Eğer gerçekten bir şey vermeseydin, sana bir yalan söyleme günahı yazılırdı” buyurarak, çocuklara verilen sözlerin bile ne denli önemli olduğunu vurgulamıştır.
Ayrıca Efendimiz başka bir hadis-i şeriflerinde, “İyilik yapması için çocuklarınıza yardım edin. Dileyen kimse, (yardımcı olmak sûretiyle) çocuğundan isyan duygusunu çıkarabilir” buyurarak, çocukların iyiye yöneltilmesinde ebeveynin rehberliğini temel unsur olarak göstermiştir.
Bu hadis-i şerifler, anne babaların çocuklarıyla olan iletişiminde doğruluğu ve dürüstlüğü ne kadar ciddiye almaları gerektiğini gözler önüne seriyor. Bir çocuğun güven duygusunun temeli, küçük yaşlarda verilen sözlerin tutulmasıyla atılır. Bu da bize gösteriyor ki, çocuk eğitiminde en büyük kazançlardan biri, onları dürüstlükle yoğurmaktır.
