Peygamber Efendimiz (sav), evliliğin sağlam temeller üzerine kurulması için belirli şartlar ortaya koymuştur. Bu şartların başında, evlenecek kadınların rızasının alınması gelir. Ebû Hüreyre’den (ra) nakledilen bir hadiste, "Kendi onayı alınmadıkça dul kadınla, kendisinden izin alınmadıkça da bakire kız ile nikâh yapılmaz." (Buhârî, Nikâh, 42) buyrulmuştur. Efendimiz, bakire kızın sessiz kalışını da bir tür rıza olarak değerlendirmiştir.
Ayrıca, evliliğin gizli olmaması gerektiğine dikkat çekmiş ve "Haram olan (ilişki) ile helâl olan (nikâh) arasındaki ayırıcı özellik, def çalmak ve şarkı söylemek suretiyle duyurmaktır." (Tirmizî, Nikâh, 6) buyurarak nikâhın topluma ilan edilmesini tavsiye etmiştir.
Nikâh akdinde kadına verilecek olan mehirin de önemli olduğuna işaret eden Peygamber Efendimiz, "Şüphesiz, şartların yerine getirilmeye en lâyık olanı, kadınları kendinize helâl kıldığınız (mehir) şartıdır." (Müslim, Nikâh, 63) buyurmuş ve mehrin kadının doğal hakkı olduğunu vurgulamıştır.
Velî izni de nikâhın geçerli olması için gereklidir. Peygamberimiz, "Velî (izni) olmadan nikâh olmaz." (Tirmizî, Nikâh, 14) buyurarak velîlerin rüşt sahibi, akl-ı selim kimseler olması gerektiğini belirtmiştir.
Bu düzenlemeler, ailenin sağlam temeller üzerine kurulmasını ve toplumsal huzurun korunmasını hedeflemektedir.
