Cennet, Kur’ân-ı Kerîm’in tasvir ettiği en muhteşem diyardır. Süt, bal, şarap ve su ırmaklarıyla dolu bu yurt, ebedî saadetin mekânıdır. Rabbimiz, cennetin güzelliğini anlatmak için ona Dârusselâm, Hüsnâ, Adn, Me’vâ, Na’îm ve Firdevs gibi isimler vermiştir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ise orayı; “İhtiyarlığı olmayan bir gençlik, hastalığı olmayan bir sağlık, fakirliği olmayan bir zenginlik ve hiç bitmeyen bir hayat” olarak tarif etmiştir.
Cennetin en dikkat çekici nimetlerinden biri ise ilahî içeceklerdir.
-
Rahîkın Mahtûm: Mutaffifîn sûresinde anlatılan, içildikten sonra ağızda misk kokusu bırakan, dünyadaki içkilerin zararlarından arındırılmış tertemiz bir içecek.
-
Tesnîm: Mukarrebûn’a yani Allah’a en yakın kullara mahsus, yüksek tesirli ve ruhu arındıran bir kaynak.
-
Şarâb-ı Tahûr: İnsan sûresinde bahsedilen ve bizzat Yüce Allah tarafından içirilecek tertemiz bir içki. Bu içecek, kalplerdeki kin ve kırıntıları silip süpürür, kulları Hakk’ın cemâline kavuşmaya hazırlar.
Rivayetlere göre, cennet ehli bu içecekleri tattıktan sonra üzerlerinden misk kokusu gibi hoş bir hal yayılır. Bu ikram, yalnızca bedenleri değil; kalpleri, ruhları ve iç dünyayı da saflaştırır.
Tasavvuf büyükleri bu ayetleri, “Allah’ın kullarını kendi zatından başka her şeyin sevgisinden arındırması” şeklinde yorumlamışlardır. Böylece cennet içecekleri, sadece bir lezzet değil; aynı zamanda ilâhî yakınlığın bir tecellisidir.
