İslam, müminler arasında sevgi, merhamet ve kardeşlik bağını tesis eden yüce bir dindir. Allah için sevmek, bu kardeşlik bağının en üstün mertebesidir. Çünkü böyle bir sevgi, ne çıkar ilişkisine dayanır ne de menfaat gözetir — sadece Allah’ın rızası için beslenir.
🕊️ Allah İçin Kardeşlik: En Yüce Sevgi Bağı
İslâm kardeşliği; kalpleri birbirine bağlayan, sevinçte ve hüzünde ortak olmayı sağlayan ilahî bir nimettir. Gerçek kardeşlik, kardeşinin derdiyle dertlenmek, sevinciyle sevinmek, gerektiğinde nefsinden fedakârlıkta bulunabilmektir.
🌿 Peygamberimizin Müjdesi
Rasûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur:
“Allah’ın kullarından öyle kimseler vardır ki, ne nebîdirler ne de şehîd; ama kıyamet gününde Allah katındaki makamlarından dolayı nebîler ve şehîdler onlara imrenir.”
Ashab sordu:
“Ey Allah’ın Rasûlü, bunlar kimlerdir?”
Peygamberimiz buyurdu ki:
“Onlar öyle kimselerdir ki, aralarında ne akrabalık ne de ticaret bağı olmadan, sadece Allah rızası için birbirlerini severler. Yüzleri nurdur, nurdan minberler üzerindedirler. İnsanlar korkarken onlar korkmaz, insanlar üzülürken onlar üzülmezler.”
(Yûnus, 62-64; Ebû Dâvûd, Büyû 76)
💞 Allah’ın Sevgisine Vesile Olan Muhabbet
Bir hadiste anlatıldığına göre, Allah rızası için kardeşini ziyarete giden bir müminin karşısına bir melek çıkar ve şöyle der:
“Sen onu nasıl seviyorsan Allah da seni öyle seviyor.”
(Müslim, Birr 38)
Yine başka bir hadiste Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle buyurur:
“Yedi sınıf insan vardır ki, Allah onları kendi gölgesinde gölgelendirir... Bunlardan biri de birbirini Allah için seven, bu sevgiyle bir araya gelen ve yine Allah için ayrılan iki kişidir.”
(Buhârî, Ezân 36)
🌸 Gerçek Kardeşliğin Anlamı
Gerçek kardeşlik; menfaat değil maneviyat üzerine kurulu bir dostluktur. Din kardeşine muhabbet etmek, onun duasından istifade etmek, onunla Allah yolunda yardımlaşmak bu kardeşliğin özüdür.
Tasavvufta “ihvânlık” olarak bilinen yol kardeşliği; Allah’a giden yolda birbirine destek olmak, eksikleri tamamlamak ve dert ortağı olmaktır.
🌺 Hak Dostlarından Bir Örnek
Hak dostlarından Bişr-i Hâfî ile Mâruf-i Kerhî arasındaki kardeşlik bağı, Allah için sevmenin güzel bir örneğidir.
Bişr-i Hâfî, Mâruf-i Kerhî’ye kardeşlik teklif eder. Mâruf-i Kerhî ise şöyle der:
“Ben kardeş olduğum kimseden gece gündüz ayrılmak istemem. Rasûlullah (s.a.s.), Hz. Ali’yi kardeş edindiğinde onu ilimde kendine ortak etti. Ben de Bişr’i Allah için kardeşliğe kabul ettim. O beni ziyaret etmese de ben onu ziyaret ederim.”
Bu söz, Allah için kardeşliğin sadece duygusal değil, sorumluluk ve vefa gerektiren bir bağ olduğunu gösterir.
Sonuç:
Allah için sevenler; çıkar gözetmeyen, karşılıksız ve samimi sevgiyi Allah rızasıyla birleştiren müminlerdir. Onlar, kıyamet günü Allah’ın gölgesinde gölgelenecek, yüzleri nurla parlayacak ve cennet müjdesine nail olacaklardır.
“Bilesiniz ki, Allah’ın dostlarına korku yoktur; onlar üzülmeyecekler de.”
(Yûnus Sûresi, 62. âyet)
