İhlâs, Risale-i Nur Külliyatı'nda önemli bir yer tutan, iman hizmetinin temeli olarak görülen bir kavramdır. Bediüzzaman Said Nursi, İhlâs Risalesi'nde ihlâsın, iman hizmetinde en büyük dayanak, en kısa hakikat yolu ve en makbul dua olduğunu vurgular. Bu risale, müminlerin ihlâsı koruma, güçlendirme ve zedelememe konusunda bilinçlenmeleri için yazılmıştır. Nursi, bu risaleyi 15 günde bir okunmasını tavsiye eder, çünkü ihlâsın muhafazası, iman hizmetinin ruhunu ayakta tutmak için hayati öneme sahiptir.
İhlâsı zedelemek, sadece bireysel bir manevi kayıp değil, aynı zamanda Kur'an hizmetine ve iman hakikatlerinin kutsiyetine saygısızlık olarak görülmelidir. Bu nedenle, Bediüzzaman, ihlâsın korunmasını ve geliştirilmesini, hizmetin devamı ve bereketi için zaruri görmüştür. Onun ifadesiyle, ihlâsı kaybetmekle;
"İhlâsı kırmakla, hem bu hizmetteki umum kardeşlerimizin hukukuna tecavüz, hem hizmet-i Kur'âniyenin hürmetine taarruz, hem hakaik-i imaniyenin kudsiyetine hürmetsizlik etmiş oluruz."
Bu cümlede üç ana uyarı vardır:
Kardeşlerin Hukukuna Tecavüz: İman hizmeti bir topluluk ruhuyla yürütülür. İhlâsı kaybetmek, kardeşlerin manevi haklarına zarar vermek demektir. Bu, birlik ruhunu zedeleyerek hizmetin tesirini azaltır.
Kur'an Hizmetine Hürmetsizlik: Kur'an'a hizmet edenlerin ihlâsı kaybetmesi, bu kutsal hizmetin hürmetini küçümsemek anlamına gelir. Bu, hizmetin samimiyetini ve tesirini ciddi şekilde zayıflatır.
Hakikatlerin Kudsiyetine Saygısızlık: İman hakikatleri, her türlü dünyevi menfaatten uzak, yalnızca Allah rızası için yapılan bir hizmetle savunulmalıdır. İhlâs kaybolduğunda, bu kutsal hakikatlere saygısızlık edilmiş olur.
Birlikte Hizmetin Gücü:
Bediüzzaman, ihlâsın sadece bireysel değil, toplumsal bir değer olduğunu da vurgular. Ona göre, iman hizmetinde bulunanlar, "bir kalp gibi" birlikte hareket etmeli, samimiyet ve sadakatle kenetlenmelidir. Bu, hizmetin maneviyatını ve bereketini artırır, aynı zamanda düşmanlara karşı güçlü bir manevi kalkan oluşturur.
"Eğer bizler, hakiki bir ihlâs ile hareket etsek, melekler gibi manevi bir kuvvete sahip oluruz. Her türlü engeli aşar, hakikat nurunu yayarız. Fakat ihlâsı zedelersek, küçük bir taş bizi tökezletir."
Sonuç olarak, İhlâs Risalesi, iman hizmetinin kalbi ve ruhu olarak kabul edilen ihlâsın korunmasının ne kadar önemli olduğunu hatırlatır. Bu metin, sadece kişisel gelişim değil, aynı zamanda toplumsal manevi diriliş için de rehber niteliğindedir. İhlâsın kaybedilmesi, sadece bireysel bir zayıflık değil, büyük bir manevi hazineyi yitirmek anlamına gelir.
Bu ders, bizlere ihlâsı korumanın, birlik içinde hizmet etmenin ve iman hakikatlerine saygı göstermenin ehemmiyetini bir kez daha hatırlatmaktadır.
