Ebû Hüreyre (r.a.)'dan rivayet edilen bir hadiste Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
“Ümmetimin tamamı affedilmiştir, işlediği günahları açığa vuranlar dışında.” (Buhârî, Edeb 60; Müslim, Zühd 52)
Hadisi şerife göre, kişi bir günah işleyebilir; bu, insan olmanın acizliğindendir. Fakat Allah o günahı örtmüşse, kul da onu gizlemeli ve Allah’tan af dilemelidir. Ancak günahını ifşa eden, hele hele bir övünç gibi anlatan kimse bu ilahi örtüyü yırtmakta ve affedilme şansını kaybetmektedir.
“Ey falan! Ben dün gece şöyle şöyle yaptım” diye anlatmak, hem edebe hem de tevbe kapılarına aykırıdır. Bu tür açıklamalar sadece kişiyi rüsva etmekle kalmaz, topluma da günahı normalleştirme riski taşır.
Hadisten çıkarılan önemli dersler:
-
Günahı gizlemek Allah’ın affına vesile olabilir.
-
Günahı açıklamak, ilahi affın dışına düşmektir.
-
Günahı yaymak, hem kendi nefsine hem topluma ihanettir.
-
Gizli günahı açığa vurmak, Allah ve Resûlüne karşı saygısızlıktır.
Bu sebeple mümin, nefsinin hatasını bir övünç gibi sunmak yerine, pişmanlıkla Allah’a yönelmeli ve affedilme kapısını aralık tutmalıdır.
Kaynak: Riyazü’s-Salihin, Erkam Yayınları
