İslam’da Kur’ân-ı Kerim, inananlar için bir şifa ve rahmet kaynağı olarak kabul edilir. Birçok ayette, Allah’ın kelamının gönüllerdeki dertlere ve hastalıklara şifa olduğu belirtilir. İşte Kur’ân-ı Kerim’de geçen şifa ayetlerinden bazıları ve anlamları:
et-Tevbe, 9:14
«...Ve yeşfi sudûra kavmin mu'minîn.»
“Allah, mümin bir topluluğun kalplerine şifa versin, gönüllerini ferahlatsın!”
Yûnus, 10:57
«…Ve şifâun limâ fîs sudûri.»
“…Gönüllerdeki dertlere şifâdır...”
en-Nahl, 16:69
«...Yahrucu min butûnihâ şarâbun muhtelifun elvânuhu fîhi şifâun lin nâs...»
“…Arıların karınlarından renkleri çeşitli bir şerbet (bal) çıkar ki onda insanlar için şifa vardır…”
el-İsrâ, 17:82
«Ve nunezzilu minel kur’âni mâ huve şifâun ve rahmetun lil mu’minîne.»
“Biz, Kur’ân’dan öyle bir şey indiriyoruz ki o, mü’minler için şifâ ve rahmettir…”
eş-Şuarâ, 26:80
«Ve izâ maridtu fe huve yeşfîni.»
“Hastalandığım zaman bana şifâ veren O’dur.”
Fussılet, 41:44
«Kul huve lillezîne âmenû huden ve şifâun.»
“…De ki: O, (Kur’ân) inananlar için doğru yolu gösteren bir kılavuzdur ve şifâdır…”
Bu ayetler, hem ruhsal hem de bedensel sıkıntılara karşı Kur’ân’ın bir şifa kaynağı olduğunu hatırlatır. Ancak belirli sûrelerin veya ayetlerin özel şifa özelliğine sahip olduğuna dair rivayetlerin mutlaka Peygamber Efendimiz’den (sallallahu aleyhi ve sellem) sahih olarak nakledilmesi önemlidir.
