Abdullah İbni Mesud (radıyallahu anh), İslam tarihinin en kıymetli sahabelerinden biridir. Kûnyesi Ebû Abdurrahman olan İbni Mesud, henüz Müslümanlığın ilk günlerinde Allah yolunda yürüyen seçkinlerden, ilim ve fazilet bakımından önde gelenlerindendir. Müslüman olduğu andan itibaren Resûlullah (s.a.s.)’ın yanından hiç ayrılmamış, ona hizmet etmekten büyük bir bahtiyarlık duymuştur.
Zayıf ve narin yapısına rağmen, tatlı ve etkileyici sesiyle Kur’an’ı güzel okuyan Abdullah İbni Mesud, o dönemde sayısı az olan Müslümanların Kâbe’de açıkça Kur’an okumasına imkân verilmediği günlerde büyük bir cesaret gösterdi. Kureyş müşriklerinin ileri gelenlerinin toplandığı Kâbe çevresinde, hiçbir korkuya kapılmadan Kur’an’ı yüksek sesle okumaya başladı. Bu cesaret, müşrikleri rahatsız etmiş ve ona İslam’dan dönmesi için baskı yapmalarına sebep olmuştur. Ancak Abdullah İbni Mesud (r.a.) sarsılmaz bir imanla direnmiş, ilk darbeyi Kureyş müşrikleri onun cesaretinden almıştır.
Mekke’de rahat yüzü göremeyen İbni Mesud (r.a.), Medine’ye hicret etmiş, Muâz İbni Cebel (r.a.)’in yanına sığınmış ve Peygamber Efendimiz (s.a.s.)’in maiyyetinde hayatını sürdürmüştür. Tüm gazvelere katılarak İslam’ın yayılmasına hizmet etmiştir. Hz. Peygamber (s.a.s.) onun Kur’an okumalarını büyük bir zevkle dinlemiştir.
İlimde derinleşen Abdullah İbni Mesud (r.a.), tefsir, hadis ve fıkıh alanlarında büyük bir otorite olmuş, özellikle Kûfeli âlimlerin rivayet ve görüşlerinde önemli bir rehber olarak kabul edilmiştir. Rivayetlerinde gösterdiği titizlik, onun güvenilirliğinin en önemli göstergesidir. Onun sahih olarak naklettiği 848 hadis günümüze ulaşmıştır. Sahih-i Buhârî ve Sahih-i Müslim’de birlikte geçen 64 hadisi, sadece Buhârî’de yer alan 21, sadece Müslim’de bulunan 35 hadisiyle, İbni Mesud (r.a.)’un hadis ilmindeki kudretini gösterir.
Hz. Osman (r.a.) zamanında Kûfe kadılığı görevinden Medine’ye dönmüş, altmış yaşını aşmış olduğu sırada Medine’de Hakk’ın rahmetine kavuşmuştur. Allah ondan razı olsun.
