Stres çoğu kişi için olumsuz bir kavram olarak anlaşılsa da, bilimsel veriler bu algının her zaman doğru olmadığını gösteriyor. “Sıfır stres” kulağa rahatlatıcı gelse de, performans ve başarı açısından tam tersi bir tabloya işaret ediyor.
Amerikalı psikologlar Robert Yerkes ve John Dodson tarafından 1908 yılında ortaya konulan Yerkes-Dodson Yasası'na göre; düşük stres düzeyi bireyi tembelliğe sürüklerken, yüksek stres ise odaklanmayı sekteye uğratıyor. Ancak ideal stres seviyesi —yani ne az ne fazla olan— kişisel performansın zirveye çıkmasını sağlıyor.
Uzmanlara göre, yönetilebilir düzeyde bir stres; dikkat, odaklanma ve motivasyon üzerinde olumlu etkiler bırakabiliyor. Bu nedenle, stresle başa çıkmak yerine onu doğru seviyede tutmak, hem bireysel başarı hem de ruh sağlığı açısından kritik önem taşıyor.
Kısacası, stresin tamamen ortadan kaldırılması değil, dozunda tutulması başarıya giden yolda önemli bir araç olarak değerlendiriliyor.
