Saliha Hanım’la sayman Halil Hulki Acar’ın oğlu. İlköğrenimini Erzurum Palandöken İlkokulu’nda tamamladı (1941).

Erzurum Lisesi’nde başladığı öğrenimini, İzmir İnönü Lisesi’nde bitirdi (1948).

Bayındır Sarıyurt Köyü İlkokulu’nda öğretmenlik (1948-49), bu görevinden istifa ettikten sonra, İzmir Karayolları 2. Bölge Müdürlüğü’nde memurluk (1950-59) ve ardından yine İzmir’de yabancı bir şirkette yöneticilik yaptı (1959-76).

TYS, Edebiyatçılar Derneği ile Sanatçı ve Sanatseverler Vakfı üyesi.

1976’dan bu yana İstanbul’da ticaretle meşgul olan Acar evli ve üç çocuk babasıdır.

İlk öyküsü “Odacılar” 1954’te Varlık dergisinin 400. sayısında yer aldı.

Sonraki dönemlerde öykülerini Varlık Yıllığı, Yeni Konya gazetesi, Türk Dili, Evrensel Kültür, Papirüs, Sanat Çevresi, Adam Öykü, Cumhuriyet Dergi gibi gazete ve dergilerde yayımladı.

Kendisini toplumcu gerçekçi olarak niteliyor.

Yapıtları: Öykü: Kar Üstünde Kızıl Laleler, İst.: Yön, 1992; Kimse Bilmez Bu Anıyı, İst.: Mavi, 1992; Yalnızlığın Çan Sesleri, İst.: Yön, 1993; Gülbeyaz, İst.: Yön, 1995; Zaman Sızıyor Aynaya, İst.: Yön, 1997.

Kaynaklar: BF (10 Haziran 1999); Işık, 14; Kurdakul, Sözlük (1999), 11; M. Uyguner, “Zaman Sızıyor Aynaya”, Varlık, S. 1087 (Nisan 1998); ay, “Turgut Acar’ın Öyküleri Üzerine”, Varlık, Mayıs 1993; N. Tosuner, “Uydurmaca”, Yaşasın Edebiyat, Nisan 1998, s. 31.